[NL] Mma Ramotswe 01 (1998) - De erfenis van vader Ramotswe by Alexander McCall Smith

[NL] Mma Ramotswe 01 (1998) - De erfenis van vader Ramotswe by Alexander McCall Smith

Author:Alexander McCall Smith [Smith, Alexander McCall]
Format: epub
Tags: Nederlands
Publisher: Nimeque NL
Published: 1998-07-27T22:00:00+00:00


Er zaten maar heel weinig mensen in de zaal toen Mma Ramotswe binnenkwam. Ze koos een plaatsje op de op één na laatste rij, achterin, zodat ze de deur goed in het oog kon houden. Iedereen moest door die ene deur naar binnen, en zelfs als Nandira en Jack de zaal in liepen nadat de lichten waren gedoofd, zou Mma Ramotswe hen toch nog kunnen onderscheiden.

Mma Ramotswe herkende verschillende bioscoopbezoekers. Haar slager arriveerde kort na haar, en hij en zijn vrouw zwaaiden vriendelijk naar haar. Ook zag ze een van de docenten van de school en de vrouw die de aerobicslessen gaf in het President Hotel. Verder was de bisschop er, in zijn eentje. Hij ging op de eerste rij zitten met een zak popcorn en begon luidruchtig te eten.

Vijf minuten voordat het eerste deel van het programma zou beginnen, kwam Nandira binnen. Ze was alleen, en bleef bij de deur even staan om haar blik door de zaal te laten gaan. Mma Ramotswe voelde dat haar ogen op haar bleven rusten, en ze keek snel omlaag, alsof ze ergens naar zocht op de grond. Enkele momenten later tilde ze haar hoofd weer op, en ze zag dat het meisje nog steeds naar haar keek. Mma Ramotswe boog opnieuw haar hoofd, zag nu een weggegooid kaartje op de grond liggen, en bukte zich om het op te rapen.

Doelbewust liep Nandira door het gangpad naar de rij waar Mma Ramotswe zat, en ze bleef bij de stoel naast de hare staan.

“Goedenavond, Mma,” zei ze beleefd. “Is deze stoel bezet?”

Mma Ramotswe keek op alsof ze heel verbaasd was.

“Nee, er zit niemand,” zei ze. “Die stoel is helemaal vrij.”

Nandira ging zitten. “Ik verheug me echt op deze film,” zei ze vriendelijk. “Ik wil er al een hele tijd heen.”

“Goed zo,” zei Mma Ramotswe. “Het is leuk om een film te zien waar je al een hele tijd heen wilt.”

Er viel een stilte. Het meisje keek haar aan, en Mma Ramotswe voelde zich bijzonder ongemakkelijk. Wat zou Clovis Andersen in deze omstandigheden hebben gedaan? Ze wist zeker dat hij iets over zulk soort situaties had gezegd, maar ze kon zich niet precies herinneren wat het was. Dit was een situatie waarin het voorwerp jou te dicht naderde, in plaats van andersom.

“Ik had u vanmiddag al gezien,” zei Nandira. “U stond bij de school.”

“O ja,” zei Mma Ramotswe. “Ik moest op iemand wachten.”

“Daarna zag ik u in het Book Centre,” vervolgde Nandira. “U stond een boek te bekijken.”

“Dat klopt,” beaamde Mma Ramotswe. “Ik wilde het misschien kopen.”

“Daarna hebt u Mma Bapitse vragen over mij gesteld,” zei Nandira zacht. “De vrouw die blouses verkoopt. Ze vertelde me dat u wilde weten waar ik was gebleven.”

Mma Ramotswe nam zich in gedachten voor om in de toekomst voorzichtig te zijn met Mma Bapitse.

“Nou, waarom volgt u me?” vroeg Nandira, en ze draaide zich opzij op haar stoel om Mma Ramotswe aan te kijken.

Mma Ramotswe dacht razendsnel na. Ontkennen had geen zin, en ze moest van deze penibele situatie het beste zien te maken.



Download



Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.